Tuurlijk is Valentijnsdag een opgeblazen commerciële en cheesy dag. Dat weten wij ook wel. Wie wil er nou echt een teddybeer die een hartje vasthoudt of een zingende Hallmark kaart? Maar er is geen enkele vrouw die niet van aandacht houdt. Nul. Single of bezet! En dus laten veel vrouwen – inclusief mijzelf- zich meeslepen in de Valentijnsgekte en vinden we de aandacht maar al te leuk. Waarom maken wij vrouwen zo’n big deal van Valentijnsdag? Ik ben blij dat je het vraagt, nou hierom;
We houden van aandacht
Zo simpel is het. En hoewel niet elke vrouw Valentijnsdag belangrijk vindt of verwacht dat je er iets mee doet, geen enkele vrouw vindt de aandacht vervelend. *
We verheugen ons erop
Laten we elkaar niet voor de gek houden. Valentijnsdag is voor vrouwen en niet voor mannen. En tuurlijk kun je ook op elke andere dag ‘truttige’ bloemen geven, maar alleen Valentijnsdag is een vaste dag op de kalender. En dus kunnen we ons erop verheugen. Wat we dan uiteraard ook doen.
Omdat het kan
De meeste vrouwen hebben er een hekel aan om op Valentijnsdag alleen te zijn. Dat we ‘de ware’ nog niet hebben gevonden wordt die dag nog even extra duidelijk gemaakt: je kan geen winkel voorbijlopen of de chocoladeharten vliegen je om de oren en alle stelletjes die elkaar die dag vol liefde in de ogen staren willen ook niet echt helpen. Als we dan wel in een relatie zitten, dan laten we deze kan uiteraard niet voorbij gaan. Vieren zullen we het!
We voelen ons graag speciaal
Romantische Hollywoodfilms hebben ons verpest. Van kleins af aan worden we gebrainwashed om te denken dat we grote romantische gebaren nodig hebben om eraan herinnert te worden waarom we in de eerste plaats voor je zijn gevallen. En hoewel we weten dat het niet realistisch is om te denken dat mannen daadwerkelijk hun liefde kenbaar maken door langs een brandladder omhoog te klimmen om een grote bos rozen te overhandigen, het blijft een leuke fantasie. Stiekem weten we natuurlijk ook wel dat dit niet waar is. Maar soms willen we wel gewoon het Hollywoodgevoel, vlinders in de buik en knikkende knieën. Het zit gewoon in onze genen.
We houden gewoon van chocola
Heeft geen uitleg nodig lijkt mij.
Het is een soort van wedstrijd
Stiekem (of niet zo stiekem) is Valentijnsdag een beetje een wedstrijd. Ook al is de afstandsbediening aangeven het meest romantische wat je het hele jaar gedaan hebt, als je op 14 februari je best doet zullen we nog weken over je opscheppen. Verras je haar met een zelfgemaakt driegangen diner: het staat met toeters en bellen op Facebook. Stuur je bloemen naar haar werk? Reken er maar op dat die op het bureau worden tentoongesteld. Natuurlijk zijn er uitzonderingen en gaat het echt om de gedachte. Niet dat je eraan hebt gedacht of het prijskaartje dat eraan hangt.
We worden er geil van
Misschien wel de belangrijkste reden voor een man: door al die romantische gebaren willen we meer dan alleen knuffelend op de bank zitten. Liever worden we daarna op bed gesmeten zodat je dat sexy lingeriesetje kan bewonderen die we speciaal voor Valentijnsdag hebben gekocht. Waarom dacht je anders dat we die hadden aangetrokken?
Dus mannen. Ook al vind je Valentijnsdag metroseksuele onzin en snap je niet waarom we allemaal op die ene dag attent moeten doen, alleen omdat Hallmark het zegt. Doe niet zo flauw en doe gewoon mee. Het is in je eigenbelang.
*Vinden we je een stalker voor Valentijnsdag, dan willen we niet opeens wel cadeaus op de 14de ontvangen.
Alouschka is tekstschrijfster en blogde voor Jackie magazine over haar belevenissen als serial dater. Vier maanden ging ze undercover op blinddate met bijna dertig mannen. Inmiddels weet ze alles over internetdaten en geeft ze voor Masterflirt haar mening over flirten, daten en versieren.